Het jaar van Wout: Van Aert heeft in 2025 een enorme onzekerheid, maar ook een grote vechtlust getoond

In dit artikel:

Wout van Aert sloot zijn wegseizoen 2025 af met een reeks wisselvallige prestaties die vooral werden gekleurd door een langdurige revalidatie en terugkerende onzekerheid. Na een kort cyclocrossseizoen en herstel van een ernstiger blessure dan verwacht, begon hij zijn voorjaar in Zuid-Europa, maar liet de E3 Saxo Classic al twijfels zien over zijn vorm.

In de klassieke weken kwam het betere van hem soms terug, maar het kostte opvallend veel strijdlust om bij de favorieten te blijven. Dwars door Vlaanderen verliep teleurstellend: hij faalde in zijn beloofde sprint tegen Neilson Powless en was daar erg kritisch over zichzelf. Die mentale druk vertaalde zich in een periode waarin zijn sprint niet meer zo dodelijk was als vanouds.

Halverwege het seizoen vond Van Aert stukje bij beetje weer ritme. In de Amstel Gold Race herpakte hij zijn snelheid en werd vierde achter Caleb Ewan en Michael Matthews. Zijn voorbereiding op de Giro werd door ziekte verstoord, maar hij vocht zich door de eerste etappes en pakte in de negende rit een emotionele zege die meer waarde leek te hebben dan alleen de uitslag.

In de Tour bleef hij streven naar betere vorm en won geen reeks koersen, maar bewees hij alsnog dat hij het kan door de slotrit op de Champs-Élysées op zijn naam te schrijven. Conclusie: een seizoen met teleurstellingen en gemiste doelen, maar ook met duidelijke veerkracht en enkele belangrijke zeges die zijn kwaliteit bevestigen.