Jan-Willem van Schip voelt zich niet altijd welkom in het wielrennen: "Dat doet heel veel pijn"
In dit artikel:
Jan-Willem van Schip (31, Parkhotel Valkenburg) werd anderhalve maand geleden na de etappe in Dordrecht uit de uitslag van de NIBC Tour of Holland gehaald omdat de UCI in Aigle zijn zadelpen als niet-conform beoordeelde. De beslissing volgde nadat UCI-medewerkers foto’s van zijn fiets opvroegen en die naar Zwitserland stuurden; de wedstrijdjury in Nederland probeerde nog een kwartier tevergeefs de diskwalificatie aan te vechten. De juryleden moesten later naar Tilburg om Van Schip in het hotel van zijn ploeg persoonlijk te informeren. De etappe zelf werd gewonnen door Tim Merlier.
Van Schip legt uit dat zijn zitoplossing voortkomt uit een praktische noodzaak: zijn fietsmaat en lichaamslengte (ongeveer 1,94 m) vereisten een zadelpen die de zitpositie naar achteren brengt. Omdat het merk Tavelo daar geen passende geometrie leverde, heeft hij de zadelpen mechanisch aangepast — volgens hem is die na twee jaar gebruik plots het probleem geworden. Hij erkent dat de pen niet officieel is goedgekeurd, maar ervaart de handelwijze van de UCI als een persoonlijke afrekening en wijst op inconsistentie in handhaving. Van Schip noemt voorbeelden van andere renners en posities die wel lijken te mogen en zegt dat hij al eerder te maken had met onduidelijke beslissingen (onder meer een eerdere schrapping na de Heistse Pijl-gerelateerde discussie over armpositie), zonder duidelijke uitleg van de UCI.
Technisch verklaart Van Schip dat zijn stuur (Tooth Engineering) wel ISO-getest en legaal is, maar dat de zadelpen is “uit elkaar gezaagd en in een andere hoek weer aan elkaar gelijmd” om de zitpositie te corrigeren. Hij onderbouwt zijn materiaalkeuzes met aerodynamische testen en universiteitsmatige analyses: een andere cockpit kan volgens hem significante winst opleveren in benodigde wattages bij dezelfde snelheid. Daardoor voelt hij zich niet alleen als atleet, maar ook als iemand die op basis van natuurkunde probeert te optimaliseren. Een korte, kernachtige uitspraak uit het interview: “Het voelt als een persoonlijke afrekening.”
Van Schip toont begrip dat hij de regels heeft overtreden, maar vindt dat de consequenties en de manier waarop de UCI heeft gehandeld disproportioneel en onduidelijk zijn. Hij vreest dat veel renners met borderline-materiaal rondrijden en pleit voor heldere regels en meer dialoog tussen renners en de bond. Praktisch: Tavelo werkt aan een oplossing zodat hij volgend seizoen wél conform en comfortabel kan rijden. Persoonlijk wil hij doorgaan met zijn studie (master) en nog een paar jaar fietsen, jonge renners helpen en het technische puzzelwerk blijven doen — zonder als politiek boegbeeld of paria te worden behandeld.
Kort samengevat: Van Schip is gestraft voor een niet-goedgekeurde aanpassing aan zijn zadelpen, accepteert zijn verantwoordelijkheid maar hekelt de inconsistentie en het gebrek aan communicatie van de UCI. Hij vraagt om duidelijkere regels en meer samenwerking, zodat sportieve innovatie niet onnodig wordt bestraft.