Liefde voor nostalgie: Jeroen Linders is verwoed verzamelaar van oude racefietsen en wielershirts

In dit artikel:

Jeroen Linders, eigenaar van Linders Bonbons en geboren fietsliefhebber, herontdekte in 2016 zijn passie voor de wielersport dankzij Eroica Limburg — het nostalgische retro-evenement naar Toscaans voorbeeld waarvoor alleen racefietsen van vóór 1987 zijn toegelaten. Een oude racefiets van zijn schoonvader bleek een Benotto 3000 uit 1978; na onderzoek restaureerde hij het frame en bouwde het op in de Sanson-kleuren en met onderdelen zoals waarmee renners als Francesco Moser en Roger de Vlaeminck destijds hun klassiekers wonnen. Die aandacht voor detail trok meteen de belangstelling van medeverzamelaars tijdens Eroica.

Linders groeide zelf op als jeugdrijder in Someren en reed later nog als amateur, maar rond zijn 24ste wees een sportmedische test uit dat de top niet haalbaar was. De fiets bleef echter trekken — al maakte het opbouwen van zijn chocoladebedrijf veel tijd opeisen. Restaureren en het speuren naar authentieke onderdelen werd voor hem een creatieve uitlaatklep in de rustigere maanden van het jaar.

Zijn verzameling richt zich vooral op stalen racefietsen uit de jaren zeventig en tachtig en op bijbehorende truien. Belangrijker dan de absolute zeldzaamheid is voor Linders het verhaal achter elk object: welk team, welk seizoen, welke renner en welke technische details maakten het uniek. Hij restaureert bij voorkeur zelf en gebruikt waar mogelijk originele Campagnolo-onderdelen, veelal na speurwerk via foto’s, internationale handelaren en Facebook-groepen. Zo vond hij onder meer een SBDU-Raleigh, een Peugeot PX10 uit 1967 (het model van Tom Simpson) en een Battaglin SLX uit 1987 — fietsen die hij tot in de kleinste details probeert te reconstrueren.

Zijn huis fungeert als museum: gekoesterde frames in vitrine-stelling, tientallen ingelijste wielertruien en een werkbank om nieuwe vondsten op te knappen. Enkele hoogtepunten: een gefingeerde Colnago Master in Panasonic‑kleuren uit zijn tienertijd (hij was fan van Erik Breukink), een rode Sauvage‑Lejeune van Team Pelforth uit 1968 die Jan Janssen onlangs bij hem kwam bekijken en signeerde, en een originele gele trui van Bernard Hinault uit 1982. Ook een groene trui van Freddy Maertens (1981) maakt deel uit van de collectie — inclusief het verhaal rond sponsornamen en gebruik in criteriums.

Eroica Limburg leverde Linders niet alleen fietsen maar ook vriendschappen op. Hij sloot zich aan bij een internationaal gezelschap van retro‑rijders (Belgen, Duitsers, Zwitsers, Fransen, Engelsen, Italianen en een Ecuadoraan) en reed samen tochten als La Savoureuse in Wallonië. Toen Eroica Limburg in 2022 uitviel, organiseerde dit gezelschap zelf een retrotocht door Zuid‑Limburg; het initiatief verspreidde zich later naar Zwitserland en Duitsland.

Linders’ bedrijvigheid en hobby overlappen regelmatig: hij maakt zakelijke chocoladeproducten met logo’s en ontwikkelde vormen voor bonbons in de vorm van shirts. Die ‘shirtbonbons’ deelde hij aan ploegen als Sunweb, Garmin‑Sharp en Jumbo‑Visma; via Philip Roodhooft kwam hij zelfs in contact met het team van Mathieu van der Poel en ontving hij een getekende regenboogtrui als dank. Klanten variëren van voetbalfans (Roda JC, KRC Genk, PSV) tot wielerorganisatoren; een speciale chocoladedoos voor prominenten leverde hem snel nieuwe opdrachten op.

Kortom: Linders combineert ondernemerschap met een diepgewortelde nostalgie voor de wielersport. Zijn focus ligt op het terugbrengen van authentieke materialen en het vastleggen van verhalen achter fietsen en truien. Daarmee vervult hij zowel de rol van restaurateur en verzamelaar als die van verbindende liefhebber, die oude wielerhistorie levend houdt — met chocolade als verrassende link tussen hobby en handel.